De meeste mensen van ons hebben tegenwoordig wel Netflix, waar bijna alle series en zelfs bepaalde films opstaan. Wist je dat er begin januari een nieuwe, wel korte, Zuid-Koreaanse serie op Netflix geplaatst is? In dit artikel lees je wat ik vind van de serie Hymn of Death.
Hymn of death is een zeer korte serie, eigenlijk een drieluik, want er zijn drie afleveringen beschikbaar. Je zou de serie ook kunnen zien als een lange film, omdat het eigenlijk te kort is voor een echte serie (aangezien de meeste series minstens 8-10 afleveringen bevat), officieel valt Hymn of death ook onder ‘film’. Wanneer je informatie opzoekt over deze serie, zou je zien dat het uit zes afleveringen zou bestaan, maar dit aantal is gebaseerd op 30 min zendtijd, de afleveringen duren ca. 1 uur.
Deze film gaat over twee personages:
Kim Woo-Jin (mijn favoriete Koreaanse acteur!) en Yun Sim-Deok. Het speelt zich af in de jaren 20, in Japan.
Woo-Jin is een auteur, hij houdt van schrijven, toneelstukken (musicals), gedichten en is een boekenworm. Hij is bezig met het uitvoeren van een toneelstuk, alleen hebben ze geen goede vrouwelijke medespeler, dus moet een andere man verkleed als vrouw die rol spelen. Sim-Deok is een nog net niet doorgebroken opera zangeres, zij wordt door iemand anders aangeraden om te komen zingen.
Het contact tussen beide personages begint erg ongemakkelijk, toch kiest ze ervoor om te zingen. Waar iedereen onder de indruk is van haar kunsten, houd Woo-Jin zich op de achtergrond en afzijdig, het maakt haar onzeker, hij is eigenlijk de enige van wie ze wilt horen wat hij ervan vindt.
Ze gaan samen eten en ze vraagt op de man af wat hij vindt, hij vond haar zangkunst prachtig. Sim-Deok kan nu eindelijk geld verdienen voor haar familie, om hen te onderhouden, ze komt uit een arm gezin, maar voelt zich voornamelijk verantwoordelijk voor de studie van haar broer/zus en dat ze te eten hebben.
Woo-Jin daarin tegen is rijk, zijn vader is eigenaar van een groot bedrijf en Woo-Jin zou dit ‘later’ overnemen. Echter, wilt hij dit niet en blijft hij bezig met schrijven, iets wat zijn vader hem verboden heeft! Hij is getrouwd, daar komt Sim-Deok achter als ze daar met het toneelgroepje gaat logeren, zonder dat Woo-Jin’s vader hier toestemming voor heeft gegeven.
Ze weet alleen niet dat het een gedwongen huwelijk is, hij en zijn vrouw zijn beide ongelukkig.
Jaren gaan voorbij en ze worden beide steeds ongelukkiger in de situatie waarin ze zich bevinden. De vader van Woo-Jin heeft alle geschreven papieren verbrand en Sim-Deok krijgt een contract bij de overheid als zangeres, hierdoor schaad ze haar eigen naam en wordt ze bestempeld als ‘hoer’, omdat men de geruchten gelooft dat de overheid haar meer geld geeft voor extra diensten.
Beide hoofdpersonages vinden elkaar en maken een ultiem en onomkeerbaar besluit!
Deze film doet mij heel erg denken aan een erg bekend verboden liefdesverhaal, vooral omdat de laatste aflevering identiek is.
Jonge mama's blog 