Hi my love,
Het is niet gemakkelijk om zover van jou vandaan te zijn en ik blijf iedere dag, minuut en secondes aftellen totdat de dag aanbreekt om jou te knuffelen en in jouw armen in slaap te vallen.
Het voelt als de dag van gisteren dat we elkaar zouden treffen bij het park, maar hetzelfde moment voelt het of wij altijd daar gelopen hebben en daar nooit mee zijn gestopt. Met jou heeft tijd geen betekenis, omdat jij oneindig veel voor mij betekend.
Steeds klopt mijn hart sneller, voelen mijn knieën aan als rubber en krijg ik een oprechte lach op mijn gezicht zodra ik jou zie.
Ik word gewoon altijd zo happy van jou… Oké, ben soms wel chagrijnig, maar zelfs dan word ik vrolijk van jou, omdat je me dan probeert op te vrolijken. Je belt me als ik aangeef chagrijnig te zijn of jij het gevoel hebt dat ik chagrijnig ben en binnen een paar tellen zit ik alweer te giechelen. Het is jouw gave.
Geregeld, of nou ja, bijna altijd zit ik hier in de woonkamer en moet ik uit het niets lachen. Ik ben er eens op gaan letten en betrapte mezelf erop dat iedere keer wanneer dat gebeurde ik aan jou dacht. Moet dan denken aan de gekkigheid, ’s avonds laat picknicken langs het water met chips en port, ’s nachts post bezorgen, hoe mijn grote knul meteen zijn probleem met jou deelde over zijn stoplicht. Je wilde het voor hem maken, het probleem was dat hij het kapot wilde haha. Mijn grote prinses die jou veel vroeg en jou nog zoveel wilde vragen. Mijn andere knul en prinses die je even gezien hebt. De autoritjes met jou… En niet te vergeten dat mijn eerste keer autopech ook met jou was, nooit gedacht dat autopech hebben zo leuk kon zijn.
Maar het hoogtepunt was wel de nacht dat we gestrand waren. Andere mensen zouden het vreselijk vinden om ergens gestrand te zijn, maar die nacht was geweldig omdat het met jou was. De hele nacht slenteren, de mensen die we toen tegenkwamen en waar we het nu nog steeds over hebben. Die nacht hebben we het maximale gehaald uit tijd, heb die nacht iedere seconde met jou kunnen zijn. Het maakt niet uit waar we zijn, of we nu gestrand zijn, langs het water zitten om te picknicken, in de snikhitte door het park lopen, we in een natuurgebied zwemmen.. Waar we ook zijn, met jou voel ik me overal thuis.
Je brengt mij naar een plek in mijn gedachten, waar maar weinig mensen mij kunnen brengen. Eigenlijk zijn mijn kinderen en jij de enige die mij naar die specifieke plek kunnen brengen.
Ik zal je een paar redenen vertellen waarom ik alleen van jou kan houden,
1. Je ziet iedere keer opnieuw, als ik voor de zoveelste keer mijn haren dezelfde kleur grijs geverfd heb en je ziet dat het er iedere keer toch weer een beetje anders uitziet.
2. Je laat mij iedere keer een film uitkiezen en zelfs als je het waarschijnlijk zelf niets vindt, dan kijk je mee en wrijf je de hele film lang over mijn rug.
3. Als we samen zijn herinner je mij eraan dat ik mijn make-up eraf moet halen, vraag je of je moet meelopen, zodat je zelf nog opzoek kan gaan voor wat te eten haha. Je hebt me met make-up gezien, zonder make-up en ook met uitgelopen mascara en eyeliner. Je accepteert iedere vorm van dat. Je begrijpt mijn tekortkomingen en je houdt van mijn gebreken.
4. Ik hou van jou, omdat je mijn subtiele (lees: eigenlijk mega duidelijke) hints wel snapt en ik ervan uit ga dat je ze niet snapt haha.
5. Ik hou van jou, omdat jij het levende bewijs bent dat je geen cape nodig hebt of een superkracht nodig hebt om een superheld te zijn, je geen wit paard nodig hebt om een prins te zijn, je geen zwaard nodig hebt om een ridder te zijn en dat is meteen jouw grootste kracht.
6. Je houdt van mij in goede en slechte tijden. Je schreef mij niet af en je veroordeelde mij niet voor mijn gebreken.
7. Maar het meest belangrijke, je accepteert mijn kinderen.
Terwijl ik dit schrijf moet ik bijna huilen, omdat ik zo blij ben dat je in mijn leven bent ♥…. En je ook forever gaat blijven.
Jonge mama's blog 